Μάνος Χατζιδάκις

Ενας αντικατροπτισμός. Αυτό είμαι. Οταν περπετάς σε λάθος μονοπάτι, συνήθως το υποπτεύεσαι, αλλα σε τραβά ο μαγνήτης της καταστροφής.
Ξεθώριασε η φωτογραφία μου, στην ψυχή σου. Δεν την αναγνωρίζεις πια. Εχασε την μυρωδιά της. Περίμενες πως με τον καιρό θα σου έφερνα καινούργια φωτογραφία μου, να την τοποθετήσεις στην κορνίζα σου. Σιγά, σιγά. Με τον καιρό. Ισως. Απο την άλλη όμως να κουβαλάς μια βαριά αδειανή κορνίζα στην ψυχή σου, δεν είναι εύκολο.Και να μήν μπορείς να την πετάξεις. Να την σπάσεις. Να την παρακάμψεις, έστω. Στοιχειώνει εκεί, φάτσα κάρτα για να σε κάνει ν'αναλογίζεσαι πόσο χρόνο έχασες να την ξεσκονίζεις, πόσα χρώματα ξόδεψες για να ζωγραφίσεις κάποτε το περιεχόμενο της. Υπάρχουν τρία είδη ανθρώπων. Αυτοί που σέρνονται με τα τέσσερα πίσω απ'την μοίρα τους. Αυτοί που την πιάνουν απο τα κέρατα και την αλλάζουν, με όποιο κόστος. Υπάρχουν κι αυτοί που απλώς την ακολουθούν, φυτεύοντας όμως σε κάθε σωρό απο σκατά που συναντούν κι απο ένα λουλούδι. Μου το χρωστάς. Την ευτυχία σου. Να την βρείς, με ακούς; Δεν θα στο συνχωρέσω ποτέ αλλιώς. Γιατί υπάρχει τόσος ουρανός, χωμένος μέσα στις χούφτες σου. Προχώρα. Όσο προχωρά η ψυχή σου μέσα στο σκοτάδι, τόσο φωτίζεται. Τόσο λάμπει.
.
Μάνος Χατζιδάκις