Μεγάλη επιτυχία για το Πασχαλινό Μπαζααρ

Ο ΣΎΛΛΟΓΟΣ Γυναικών ευχαριστεί όλους όσους μας τίμησαν αυτές τις δύο ημέρες στο  Πασχαλινό μπάζααρ!!!

Παρέλαση Δημοτικού Σχολείου Κωσταραζιου

25η Μαρτίου !!

Οι Καστοριανοί αδερφοί Εμμανουήλ.
Ο Ιωάννης Εμμανουήλ γεννήθηκε το 1774 και σπούδασε ιατρική στη Βιέννη. Ο αδερφός του Παναγιώτης, που ήταν δύο χρόνια μικρότερος ήταν λογιστής στον εμπορικό οίκο του συνεργάτη του Ρήγα, Ευστράτιου Αργέντη. Ο Ιωάννης Εμμανουήλ που είχε συνδεθεί με τον Ρήγα και υποστήριζε τα σχέδια του για την απελευθέρωση των Ελλήνων, στάλθηκε στη Μακεδονία για την προετοιμασία της εξέγερσης. Όταν επέστρεψε στην αυστριακή πρωτεύουσα συνελήφθη από την αστυνομία μαζί με τον αδερφό του, τον Ρήγα Φεραίο και άλλα δεκαπέντε άτομα. Όλοι παραδόθηκαν στον πασά του Βελιγραδίου και εκτελέστηκαν στις 24 Ιουνίου του 1798.

Οι σχέσεις των φύλων στο περήφανο και αδούλωτο Σούλι ήταν διαφορετικές απ΄ ό,τι στην υπόλοιπη Ελλάδα. Θύμιζαν τη θέση της γυναίκας στην αρχαία Σπάρτη. Οι άντρες σέβονταν τις γυναίκες τους και συχνά ζητούσαν τη γνώμη τους, ιδιαίτερα σε κρίσιμες περιστάσεις. Οι σεβαστότερες απ΄ αυτές αναλάμβαναν το ρόλο του διαιτητή σε διαμάχες μεταξύ των ανδρών. Αντίθετα, ουδέποτε άνδρες ανακατεύονταν σε γυναικείους καβγάδες.
Μερικές καπετάνισσες έπαιρναν μέρος στα στρατιωτικά συμβούλια, όπου οι γνώμες τους υπολογίζονταν όσο και των καπεταναίων. Στο σπίτι, τέλος, οι γυναίκες ήταν οι αδιαμφισβήτητες αφέντρες. Οι Σουλιώτισσες, πέρα από το νοικοκυριό, έπαιρναν όλες μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις, όπου ο ρόλος τους ήταν, σε πρώτη φάση, εφεδρικός και βοηθητικός Όταν όμως οι περιστάσεις το απαιτούσαν, οι γυναικείες εφεδρείες ρίχνονταν στη μάχη, άλλοτε κατρακυλώντας βράχους πάνω στον εχθρό, άλλοτε περιβρέχοντάς τον με καυτά βόλια, άλλοτε ορμώντας μπροστά με το σπαθί στο χέρι.
Ο «Χορός του Ζαλόγγου» (παραμονές Χριστουγέννων 1803) αποτελεί αιώνιο σύμβολο για τη γυναίκα που προτιμά το θάνατο από την ατίμωση και τη δυστυχία. Τη γυναίκα-ηρωίδα που «της Ελευθερίας ο έρως» τη σπρώχνει να θυσιάσει τον εαυτό της και τα παιδιά της, να αποχαιρετήσει παντοτινά «τη γλυκιά ζωή» και τη «δύστυχη πατρίδα». «Στη στεριά δε ζει το ψάρι ούτ’ ανθός στην αμμουδιά / κ’ οι Σουλιώτισσες δε ζούνε μέσ’ τη μαύρη τη σκλαβιά». Η πρώτη σέρνει το χορό, φτάνοντας στο χείλος του γκρεμού, πηδάει και χάνεται στα βάθη του. Την ακολουθούν με τον ίδιο τρόπο, πάντα τραγουδώντας και χορεύοντας, η δεύτερη, η τρίτη, η τέταρτη… Γύρω ακούγεται το μουγκρητό του ανέμου, που στροβιλίζει το χιόνι κι ανακατεύεται με το τραγούδι...
Την ίδια χρονική στιγμή(Δεκ. 1803), η Δέσπω Σέχου-Μπότση, σύζυγος του Γιωργάκη Μπότση, κυνηγημένη από τους Τουρκαλβανούς, μετά τη συνθηκολόγηση του Αλή Πασά με τους Σουλιώτες, οχυρώθηκε με τις κόρες, τις νύφες και τα εγγόνια της στον πύργο του Δημουλά στη Ρηνιάσα και ύστερα από σθεναρή αντίσταση ανατίναξε τον πύργο, για να μην παραδοθούν στον εχθρό.
Από τις Σουλιώτισσες ξεχώρισαν άλλες δυο, οι οποίες υπήρξαν οι διασημότερες από τις άλλες, καταφέρνοντας να περάσουν τα ονόματά τους στο δημοτικό τραγούδι κι από εκεί στη σφαίρα του θρύλου. Η Μόσχω Τζαβέλα, σύζυγος του Λάμπρου, κατέχει τον τίτλο της «γυναίκας του Σουλίου». Ήταν η πρώτη και μεγαλύτερη ηρωίδα του Σουλίου. Με βαριά καρδιά έδωσε στο χέρι του αιμοβόρου Αλή Πασά τον πρωτότοκο γιο της Φώτο, για θυσία, και έβαλε πάνω από τον ίδιο της το γιο την αγάπη της για την πατρίδα. «Το παιδί μου είναι παιδί του Σουλίου και σα γλιτώσει το Σούλι γλιτώνει και το παιδί μου»,είπε χαρακτηριστικά στον πασά.
Μια άλλη γυναίκα φυσιογνωμία που ξεχώρισε ήταν η Χάιδω Γιαννάκη Σέχου. Το όνομά της είχε πρωτακουστεί στον πόλεμο του 1792, όπου ο ηρωισμός της , μας πληροφορούν ξένοι διπλωμάτες την εποχή εκείνη στην κατεχόμενη Ελλάδα, προκαλούσε το σεβασμό και το θαυμασμό των συμπατριωτών της. Πρώτη έτρεχε στη μάχη, συχνά δίπλα στους άντρες, συχνότερα μπροστά απ’ αυτούς. Η ηρωίδα αυτή άγγιξε το απόγειο της δόξας της στη δραματική τριετία 1800-1803, οπότε «καμιά γυναίκα δεν αναδείχθηκε όσο η Χάιδω», βεβαιώνει ο Γερμανός Μπαρτόλντι.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ.

Στο Λαογραφικό Μουσείο Κωσταραζίου 
ο Σύλλογος Γυναικών ''Διαμαντόνυφη''
διοργανώνει πασχαλινό Μπαζάρ
την 25η Μαρτίου 2017 μετά το πέρας της παρελάσεως.
Επίσης την Κυριακή 26 Μαρτίου 2017 
μετά τη Θ.Λειτουργία και το απόγευμα στις 6:00 μ.μ.


Με τιμή
Η πρόεδρος Βαίτσα Τζήκα και το Δ.Σ.

Σαν σήμερα !!!

Σαν σήμερα, οι Ιταλοί βομβαρδίζουν το Παλιό Κωσταράζι κατά τη διάρκεια της κατοχής με τρείς διελεύσεις.

Εμφανίστηκαν  τρία αεροπλάνα με ρίψη έξι εκρηκτικών βομβών,εμπρηστικών βομβών που προκάλεσαν θύματα και πυρκαγιές.

Εαρινή ισημερία 2017 !!

Πρώτη μέρα της άνοιξης είναι η 20 Μαρτίου 2016 μιας και η εαρινή ισημερία που θα πραγματοποιηθεί θα σημαίνει και επίσημα τον ερχομό της Άνοιξης!
Φέτος η εαρινή ισημερία θα πραγματοποιηθεί στις 06:30 της 20ης Μαρτίου για την Ελλάδα.
Η ισημερία συμβαίνει δύο φορές τον χρόνο, όταν ο άξονας της γης ευθυγραμμίζεται παράλληλα και σε ορθή γωνία με τον άξονα του ηλίου με αποτέλεσμα η διάρκεια της ημέρας και της νύχτας να είναι ίση σε οποιοδήποτε σημείο της Γης.

Φωτογραφία Βιβη Φαρσαλιωτου-Ιατρου

Ελύτης, Τα Ρω του έρωτα: όλα τα πήρε το καλοκαίρι

Δραστηριότητες και ιδέες !!

Η Ιστορία μας !!

Υστερα από 638 χρόνια σκλαβιάς το 1948 στις 7 Μαρτίου τα Δωδεκάνησα ενσωματώνονται κι επισήμως στην Ελλάδα.
Η 7η Μαρτίου , αποτελεί ορόσημο όχι μόνο στην ιστορία της Δωδεκανήσου, αλλά και όλης της Ελλάδος, εφόσον είναι η τελευταία εκκρεμότητα για την σύσταση του Ελληνικού κράτους, όπως αυτό υφίσταται σήμερα.
Σκλαβωμένος για πολλά χρόνια ο λαός της Ρόδου και της Δωδεκανήσου, υποτάχθηκε σε βάρβαρουςεχθρούς, σε σύμμαχους που παρουσιάστηκαν ως φίλοι, μη δίνοντας όμως την ελευθερία πίσω στους νησιώτες. Υπέστησαν βασανισμούς, φτώχεια και πενία, για δεκαετίες έζησαν την παρακμή του τόπου τους.. Έβλεπαν τα όμορφα νησιά τους να μαραζώνουν, να καταστρέφονται και να λεηλατούνται… Όμως ποτέ δεν πτοήθηκαν, ποτέ δεν παρέδωσαν τις ζωές τους στους εχθρούς, πάντοτε μάχονταν υπέρ πίστεως και πατρίδος!

Βροχές!

Με βροχές άρχισε σήμερα  ο καιρός στο ΚΩΣΤΑΡΑΖΙ!

Πλεκτά τριαντάφυλλα! !!

Καλό μήνα καλή εποχή