Και σε Πόλη πήγα και σ' Ανατολή - Κωσταράζι Καστοριάς

Απόσπασμα δημοτικού τραγουδιού από το Κωσταράζι της Καστοριάς. Αποδίδει τον διάλογο του ξενιτεμένου -που έχει γυρίσει πια στον τόπο του- και της αγαπημένης του, που του ομολογεί ότι όσο έλειπε στα ξένα εκείνη αρραβωνιάστηκε.


Από το δίσκο «Κωσταράζι Καστοριάς, Δημοτικά τραγούδια της Δυτικής Μακεδονίας από το αρχείο της Μέλπως Μερλιέ» σε επιμέλεια του Μάρκου Δραγούμη.


Και σε Πο-ν- όλη πήγα και σν Ανα-γι-ατολή
σαν τα μα-ν-άτια σου, κόρη μ δεν φι-νίλησα.
Σαν τα μα-ν-άτια σου, κόρη μ δεν φι-ν-ίλησα,
σαν τα χει-ν-είλη σου και δεν ησμπο-ν-όριασα.
Σαν τα χει-ν-είλη σου και δεν ησμπο-ν-όριασα,
τί έχει τα α-ν-αχειλάκι σ κι είναι κι-ν-ίτιρνο;
Τί έχει τα α-ν-αχειλάκι σ κι είναι κι-ν-ίτιρνο,
κι είναι κι-ν-ίτιρνο, γαλαζοπρα-ν-άσινο.
Κι είναι κι-ν-ίτιρνο, γαλαζοπρα-ν-άσινο,
μην αρρω-ν-ώστησες, μήνα θερμα-ν-άθηκες;


[Μην αρρώστησες, μήνα θερμάθηκες;
Ουδ αρρώστησα, ουδέ θερμάθηκα. 
Μόν η μάνα μου μ αρραβώνιασε. 
Μ έδωκε μακριά στον πέρα μαχαλά. 
Βρήκα πεθερά σαν την τρανταφλλιά, 
βρήκα πεθερό κλωνί βασιλικό
κι αντραδέρφια δυο, σαν τραντάφυλλα.]