Ο Διγενής ψυχομαχεί κι η γης τόνε τρομάζει
κι η πλάκα τον ανατριχιά πως θα τόνε σκεπάσει
γιατί από `κειά που κοίτεται λόγια `ντρειωμένου λέει:
Νάχεν η γης πατήματα κι ο ουρανός κερκέλια
να πάτουν τα πατήματα να `πιανα τα κερκέλια
ν’ ανέβαινα στον ουρανό, να διπλωθώ να κάτσω
να δώσω σείσμα τ’ ουρανού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου