Παραμύθι

Ηταν κι καπουταν μια μπάμπου κι φώναξιν του πιδί τ γιού τς.
-Που ισι μπρε κατραντζμένι, έλα να φας φασούλια έχου κι λίγις γιλιές. 
- Δε μαρέζν οι γιλιές σι λέου.....
-Θα τσ φας κι δα πεις κι ένα τραγούδ.
-Ιγω θέλου κριάς........
-Ναι, τώρα θα πάου να του γινίσου, τσακίσ είπα....Αι, έλα να φας !
-Αι, άι άι, πιάσιμι αμα μπουρείς !
- Μωρέ σιαιτάν, άμα σι πχιάσου δα σι πω ειγώ !
-Α ι ι ι ιχ...... έπισααααα!!!
-Ούιι γιέμ του τσπί έπισι.... σόπα γιέ μ, μη φουνάζεις , μπά π νάχεις γέν ντέφ κι άργανου.....ντιπ δεν προυσέχχσ καμένι...Ελα κατα ιδώ σίμουσι .... στέκα να βάλουμι σουλφαμιδόσκουν κι να σκίσου καμιά κρίπα τ πάππους να στου δέσου !!
-Αι άι άι ι ι........
-Αμ, δε σι κάθιτι πουθινά ... σιαπάν σιακάτ -σιαπάν σιακάτ, τσ τσ τσ ....
-Αι ι άι ι ι...
- Μούλουνι ,μούλουνι, έλα να σι πω ένα τραγουδ ......άλφα βήτα, κόψι πίτα, δομ κι μένα, φάει κι συ !!
-Χα, χα, χα ....
-Αι μάνα μ φάι τώρα λίγα φασούλια να γεν καλά του πουδαρ. Αιντι ζγόν κι ου αι Βασίλτς, δα πάτι να πειτι παρα παρά στα σπίτια !!!
-Λες να μας κιράσουν κι κανα σιτζιούκ δα απόμκιν απ τα Χριστούγιννα !
-Οχχι, αρε ξέρου κι ιγώ οτ θέλλ ου καθένας μπουρει κι τίπουτα να μη αστουχίσεις τουν τρουβάς . Αι ι φεύγα τώρα....τσακίσ μι μούρανις...
- Ιγώ θα γένου κρυφό λουγκατσιάρ.
- Η μάνα σ ξέρ.. Αιντι έλα να πούμι τώρα κανα τραγουδ.
-Αμα μας δώσ κι καένας κανα λάστιχου, ώρε τι έχχει να γιν ... πόσα λάστιχα δα φκιάσουμι να πουλιουμούμι τα σπουρίτια...
-Αιντι φεύγα, τώρα .....
Καλά ντε μη μη σμπρώχντσ .......θα χπήσου κι τ άλλου του γόνα !
-Κάτσι καλά μουρέ ουρσούζκου...... αχ, κιαρατά ! ........θα σ δώσου μια παταριά τώρα, να ιδείς ισύ ! Μι πόνισι η καρδία μ, δε μπουρώ άλλου μι τι σένα !Ακσεις τ είπα, !! Αι όπους ήταν ου πατέρα σ μκρος κι πουλιουμούσιν τσ πέτρις ιέτσ μι κάμ κι σύ, κι δε σμαζώνιταν , αααχ κι έρχιταν στου σπίτ! Πότι άνγαν μύτις πότι γόνατα . Φύλαξιν ου θιός όμως !!
ΚΙ ΕΖΗΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ !!!!!!!