Καθρεφτίζω το νου
Σε φεγγαριού σπηλιές
Κι άμα σε δω να κλαις
το πρωί θα φύγω αλλού
Θα μου βάφει η βροχή
τ’ ασήμια στον ταφτά
κι άμα σε δω κλεφτά
στο λαιμό θα δέσω αρχή
Ερωτά μου αγκάθι στέμμα
και βέλη μου Σεβαστιανά
Αν είχε ο πόνος αίμα
θα κοκκίνιζε βουνά
Καθρεφτίζω τη γη
σε βαρελιού κοιλιά
κι άμα σε βρουν φιλιά
θα `ναι ο ύπνος μου που αργεί
Κι απ’ τις πέντε ζωές
που ζούμε χωριστά
τα μάτια έχω κλειστά
κι ας μου δείξανε στεριές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου