Κι είπε ο Ιούνιος: "Καιρός πια για να φύγω, αφού εγίνηκα κι εγώ μια μνήμη!". Και μπορεί να μη βάλαμε καπέλα ψάθινα, σανδάλια και γυαλιά, μα ξέραμε πως ήταν καλοκαίρι, γιατί το νιώθαμε, γιατί όταν ο ήλιος κάποιες στιγμές ξεπρόβαλε θαρρετά, ήταν πιο κοντά μας, σχεδόν στην αγκαλιά μας!
Στην εικόνα ο πίνακας του Βρετανού ζωγράφου και γλύπτη Frederic Leighton με τίτλο "Φλεγόμενος Ιούνιος", που περιγράφει αριστοτεχνικά την απόλυτα ιδιωτική στιγμή του ανθρώπου, καθώς μία αιθέρια γυναικεία μορφή βρίσκεται ξαπλωμένη στη βεράντα και έχει βυθισθεί στη γαλήνη του ύπνου. Ταξιδεύει στο μαγικό κόσμο των ονείρων της. Η κοιμώμενη οπτασία φορά ένα υπέροχο αέρινο φόρεμα "ηλιακού" χρώματος, που εκπέμπει δυνατό φως και φωτίζει γλυκά όλο το έργο. Πίσω από τη γυναίκα απλώνεται αστραφτερή η θάλασσα. Δεξιά διακρίνεται το αρχαίο φυτό ολέανδρος, που συμβολίζει την εύθραυστη γραμμή, η οποία χωρίζει τον ύπνο από το θάνατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου